Aşağısarıkaya Köyü
Boğazlıyan'a 30.km Yozgat'a 60 km. uzaklıktadır. Köy 250 hane olup 2011 yılı verilerine göre nüfusu 733 kişidir. Ekonomik sebeplerden dolayı Kayseri ve İstanbul'a yoğun bir göç meydana gelmiştir.
Köy güney-kuzey doğrultusunda uzanan bir vadi'nin doğu yamacına kurulmuştur. Köyün girişinden itibaren dere kenarlarında kavak ve söğüt ağaçları üzüm bağları ve muhtelif yerlerde elma bahçeleri bulunmaktadır.
Köyün dere içine yerleşip çevresinin tepe olması ve tepelerin kayalarında sarı olması nedeniyle köyün adına Aşağısarıkaya denilmiştir. Köyün kuruluşu 1870'li yıllara rastlamaktadır. Kayseri'den gelen yağcıoğlu adındaki ailenin gelmesi ilk yerleşme başlamıştır.Yağcıoğlu ailesinin ilk yerleştikleri alan köyün 5 km. batısındaki höyük çevresidir.Höyüğün bulunduğu yere Yazıcıoğlu Höyüğü denmesi bu sebepledir.
1924 yılında Atatürk Kayseri'den Yozgat'a giderken köye uğramış. Köy halkı yol güzargahında koç kurban etmek istemişler fakat kesilmemesi rica edilmiş. Atatürk ördüğü konuk severlik ve saygı karşısında da köye nahiye merkezi olarak nahiye müdürü ve karakol teşkilatını vermiş ancak daha sonra nahiye merkezi köyden alınarak bugün kü ilçe merkezi olan Sarıkaya'ya nakledilmiştir.
Ekonomik hayatın oldukça canlı olduğu bu köyün başlıca geçim kaynağı tarım hayvancılık ve ticarettir. En çok buğday, arpa ve şeker pancarı üretimi yapılmaktadır. DSİ 12. bölge Müdürlüğü tarafından köyün doğusunda Kanlıdere Göleti yapılmıştır. Ayrıca küçükbaş ve büyükbaş hayvancılık yapılmaktadır. Ayrıca halkın yarısına yakın bir kısmı da Pazar esnafı olarak iş yapmaktadır. Köyde süt toplama merkezi bulunmaktadır.
Köy girişinde Aşağısarıkaya Özü üzerinde kemer kilit taşlarından yapılmış olan Ak köprü bulunmaktadır. Köy kültürel yapı bakımından oldukça zengin bir yapıya sahiptir. Halk örf ve adet geleneklerine bağlıdır. Eskiden düğünlerde güreş cirit kalkan kılıç oyunlarının oynandığı söylense de günümüzde bu oyunlar yaşlıların özel ortamlarda anlattıkları bir hikaye halini almıştır.Köyde eskiden halı tezgahlarında halı, ıstarçurfalık denilen el sanatları dokunsa da bu el sanatları zamanla kaybolmuştur.
Köyde birlik ve beraberlik mükemmel bir şekilde devam etmekte olup köy halkı imece usülü ile mezarlık duvarlarının çekilmesi ile okulun tadilatının ve çevre düzenlemesinin yapılması ve camii şadırvanının yapılması gibi işlerde birlikte hareket etmişlerdir. Köylüler arasında ,Erciyes'te pilav şenliği düzenlenmiş birkaç yıl sürmüştür.Köyde İlköğretim Okulu ile birlikte Sağlık Evi' de bulunmaktadır.Köyde kanalizasyon ve su şebekesi bulunmaktadır.
